De iris ligt in het voorste deel van het oog tussen het hoornvlies en de ooglens. Het wordt ook wel het regenboogvlies genoemd. Regenboogvlies is een mooie term voor de iris, omdat dit deel van het oog onze ogen kleur geeft. Dit kunnen verschillende tinten bruin, blauw, grijs of groen zijn.

De achterzijde bevat veel pigmentrijke cellen. De hoeveelheid pigment bepaalt de kleur van het oog. Bij veel pigment is het oog bruin, bij weinig pigment blauw of grijs. Aan de voorzijde hebben de cellen weinig pigment en is een duidelijk reliëf zichtbaar (crypten). Hoe donkerder de iris, hoe minder goed de crypten zichtbaar zijn.

Wat is de functie van de iris (regenboogvlies)?

De functie van het regenboogvlies, is de hoeveelheid licht regelen die het oog binnenkomt. Dit gebeurt via de pupil, het middelste van de iris dat er van buitenaf uitziet als een zwart gaatje. De iris heeft twee spieren die de pupilgrootte beïnvloeden: de kringspier en de radiaire spier. De kringspier ligt in het binnenste van het regenboogvlies, vlak om de pupil heen. Deze spier zorgt ervoor dat de pupil kan vernauwen. Hierdoor neemt de zogenaamde scherptediepte van het zicht toe. Dat wil zeggen de afstand waarover het beeld scherp is. De radiaire spier zorgt ervoor dat de pupil zich verwijdt, waardoor de scherptediepte afneemt.

In fel licht wordt de pupil kleiner. Er kan dan weinig licht het oog binnenvallen. In het donker verwijdt de pupil zich en kan er zo veel mogelijk licht het oog binnenkomen. De functie van de iris is dus om via de grootte van de pupil de mate van lichtinval te regelen. In die zin kan de pupil vergeleken worden met het diafragma van een fotocamera. Maar de grootte van de pupil wordt niet alleen door de hoeveelheid licht beïnvloed. Ook onze emoties beïnvloeden de pupilgrootte. Als we erg schrikken worden de pupillen opeens wijder. En bepaalde medicijnen en verdovende middelen beïnvloeden de pupilgrootte ook.

Bij kinderen zijn de pupillen vaak groter dan bij volwassenen. Op oudere leeftijd zijn de pupillen vaak heel nauw. Dit is een normaal verschijnsel.

De iris kan beschadigd raken door een ongeval. Vaak ontstaat er dan een scheurtje in de iris waardoor de pupilvorm verandert. Ook kan door een trauma de kringspier rond de pupil scheuren. Hierdoor blijft de pupil groot en reageert nauwelijks meer op donker en licht. Omdat de pupil in deze gevallen niet meer goed z’n werk kan doen, zal het oog gevoeliger zijn voor licht.

Dit is wat een persoon ziet met