Pathologische myopie is een vorm van myopie (bijziendheid) waarbij er veranderingen optreden in het oog. Het belangrijkste kenmerk van pathologische myopie is een focale (plaatselijke) uitstulping achter in het oog, een zogenoemd stafyloom. Uit onderzoek blijkt dat bij 50% van de patiënten met hoge myopie een stafyloom voorkomt. De klachten van een stafyloom kunnen erg variëren, echter uit eerder onderzoek blijkt dat ogen met een stafyloom een slechtere prognose hebben. Daarbij geldt dat hoe eerder een stafyloom ontstaat, hoe ernstiger en hoe groter de kans op gerelateerde problemen. Het is daarom belangrijk dat het stafyloom zo vroeg mogelijk wordt gediagnosticeerd en dat in de toekomst de ontwikkeling van het stafyloom geremd kan worden.
Momenteel zijn er diverse onderzoeken gaande naar manieren om stafyloom-vorming tegen te gaan, zoals ‘scleral crosslinking’. Hierbij wordt met een chemische stof de buitenste laag van het oog versterkt, zodat het niet verder kan uitstulpen. Een andere, niet belastende, manier om de vorming van een stafyloom tegen te gaan ligt mogelijk in het oog zelf. Een studie uit Japan liet zien dat de myope sterkte, veranderde na oogdruk verlagende chirurgie. Als het verlagen van de oogdruk de groei van het stafyloom kan remmen, kan dit een goedkope en veilige manier zijn om progressie te voorkomen of af te remmen.
UW-OCT
Voordat de studie opgezet kan worden, om oogdruk verlagende hypothese te testen, moet eerst duidelijk zijn hoe goed nieuwe beeldvormende technieken stafylomen kunnen detecteren. In welke mate het stafyloom veranderd over de tijd en of deze veranderingen opgemerkt kunnen worden. Voor deze studie wordt gebruik gemaakt van een nieuwe ‘optical coherence tomography’ techniek die met een langere golflengte en een groter onderzoeksveld, het toelaat om dieper en breder te kijken zonder dat daarbij verlies in resolutie optreedt. Gebruikmakend van deze ultra-widefield OCT (UW-OCT), wordt in deze pilot de verandering in stafylomen in kaart gebracht.
