Bindvliesontsteking

Bij een bindvliesontsteking (conjunctivitis) is het slijmvlies dat de binnenkant van de oogleden en de buitenkant van de oogbol bedekt ontstoken. Een bindvliesontsteking van het oog is een veel voorkomende oogklacht.

Het bindvlies bevat veel bloedvaatjes. Bij een ontsteking van het bindvlies zwellen deze bloedvaatjes op en worden ze zichtbaar. Een bindvliesontsteking is dan ook de meest voorkomende oorzaak van een rood oog.

Een bindvliesontsteking geeft veel klachten. Het oog is rood, gezwollen en pijnlijk, brandt, jeukt en traant, en het voelt alsof er iets in het oog zit. Er komt een waterige, slijmerige of vieze, etterige afscheiding uit het oog. Een bindvliesontsteking komt vaak aan beide ogen tegelijk voor. Bij een bindvliesontsteking kunnen ook andere delen van het oog ontstoken raken. Het is belangrijk om dan snel een arts te bezoeken.

Een bindvliesontsteking kan veroorzaakt worden door een vuiltje dat in het oog komt, droge ogen of een allergie. Maar meestal ontstaat een bindvliesontsteking door een virus of een bacterie.

Virale bindvliesontsteking

Een virale bindvliesontsteking is een ontsteking veroorzaakt door een virus. Er zijn verschillende virussen die een oogontsteking kunnen veroorzaken. Het adenovirus is hiervan een voorbeeld. Dit is een verkoudheidsvirus dat gemakkelijk op de ogen slaat.

Twee andere voorbeelden van virussen die een virale bindvliesontsteking kunnen veroorzaken, zijn herpes simplex (koortsblaasjes) en herpes zoster (gordelroos). Een infectie met het herpesvirus kan ontstekingen veroorzaken in verschillende delen van het oog: bindvlies (bindvliesontsteking/conjunctivitis), hoornvlies (keratitis) en harde oogrok (episcleritis of scleritis). Ook kan het binnenste van het oog ontstoken raken (uveïtis). Een oogontsteking met het herpesvirus kan vervelende complicaties geven.

Bacteriële bindvliesontsteking

Een bacteriële bindvliesontsteking is een bindvliesontsteking die niet is veroorzaakt door een virus, maar door een bacterie. Acute bacteriële conjunctivitis komt het vaakst voor en geneest in de meeste gevallen vanzelf. Andere bacteriële oogontstekingen moeten wel altijd behandeld worden. Zo zijn er enkele bacteriën, behorend tot de geslachtsziekten, die in het oog ontstekingen kunnen veroorzaken. Voorbeelden hiervan zijn de bacteriën Chlamydia trachomatis en de Gonococ.

Behandeling van een bindvliesontsteking

Of een bindvliesontsteking behandeld kan en moet worden, hangt af van de oorzaak en de klachten.

Een virale bindvliesontsteking kan niet behandeld worden met antibiotica. Soms worden ontstekingsremmende druppels gegeven. Deze verlichten de klachten.

Een groot deel van de bacteriële bindvliesinfecties gaat vanzelf over. De klachten duren dan meestal een dag of vijf. Om de genezing te versnellen en de klachten te verminderen, wordt soms een antibioticum gegeven in de vorm van oogdruppels of een oogzalf.

De oogarts schrijft zwaardere antibioticakuren voor als het gaat om ernstige infecties of als bepaalde bacteriën de bindvliesontsteking veroorzaken. Bijvoorbeeld bij de bovengenoemde bacteriën die tot de geslachtsziekten behoren.

Virale en bacteriële bindvliesontstekingen zijn erg besmettelijk. Gebruik nooit de handdoek of washand die iemand met een bindvliesontsteking ook heeft gebruikt. En was goed de handen na contact met iemand met een bindvliesontsteking.