Uveitis

De betekenis van uveïtis is letterlijk ontsteking van de uvea van het oog. De uvea bestaat uit de iris en het vaatvlies. De iris ligt aan de voorzijde van het oog en geeft onze ogen kleur. Het vaatvlies is een netwerk van bloedvaatjes dat achterin het oog ligt tussen het netvlies en de harde oogrok. Vaak raken bij een uveitis ook het netvlies en de harde oogrok zelf ontstoken.

Uveïtis wordt ingedeeld in drie groepen: uveitis anterior, uveitis posterior en uveïtis intermedia. Bij uveitis anterior is de ontsteking het ergst aan de voorkant van het oog en bij uveitis posterior aan de achterkant van het oog. Bij uveïtis intermedia geeft de ontsteking met name klachten middenin het oog. Als het hele oog ontstoken is, heet dat een panuveitis. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen deze drie groepen uveïtis, omdat de symptomen op een andere manier verlopen.

Klachten bij uveïtis

Uveïtis kan verschillende symptomen geven. Het kan heel plotseling beginnen met een pijnlijk, rood oog. De klachten kunnen ook geleidelijk, pijnloos ontstaan. Iemand gaat dan steeds waziger zien. Mensen met  uveïtis klagen vaak over gezichtsverlies en het zien van zwarte vlekjes of sliertjes. Sommige mensen kunnen fel licht slecht verdragen. Het is belangrijk om te beseffen dat uveitis als verzamelnaam wordt gebruikt voor alle inwendige oogontstekingen. De klachten kunnen dus sterk verschillen.

Uveïtis kan in één oog voorkomen, in beide ogen tegelijk of afwisselend in het ene en het andere oog. Uveïtis kan eenmalig voorkomen, maar ook chronisch worden. In het laatste geval wisselen klachtenvrije perioden af met perioden dat de ontsteking opvlamt.

De vermindering van het gezichtsvermogen die bij uveitis ontstaat, kan tijdelijk zijn maar ook blijvend. In zeldzame gevallen kan het zelfs tot blindheid leiden.

De oorzaak van uveïtis

Er zijn verschillende oorzaken voor uveïtis , maar de oorzaak wordt niet altijd gevonden. Uveïtis komt voor bij een aantal auto-immuunziekten, zoals (jeugd)reuma, de ziekte van Bechterew,  de ziekte van Crohn en sarcoïdose. Omdat mensen met deze ziekten ongemerkt uveïtis kunnen krijgen, is het goed dat ze regelmatig hun ogen laten controleren. Tot slot lijkt het krijgen van uveïtis ook een erfelijke factor te hebben.

De behandeling van uveïtis

Uveïtis wordt behandeld met ontstekingsremmers (corticosteroïden) in de vorm van oogdruppels, tabletten of injecties. Wordt de oorzaak van de uveitis gevonden, dan wordt die ook behandeld. Als iemand erg veel pijn heeft bij fel licht, worden vaak pupil verwijdende druppels gegeven. De pupil kan dan niet meer samentrekken en de pijn verdwijnt.

Het belangrijkste doel van de behandeling is schade aan het netvlies voorkomen. Schade aan het netvlies is vaak niet te herstellen.